Hasattan Sofraya Uzanan Yolculuk

Eylül ayında başlayan isot ve salça sezonu, bölgede adeta bir şenlik havası yaratıyor. Yazın en sıcak günlerinde olgunlaşan kırmızı biberler, çiftçiler tarafından sabahın erken saatlerinde toplanıyor. Gün boyu süren zorlu mesainin ardından sergi alanlarına taşınan biberler, burada kadınların elinde titizlikle ayıklanıyor.

Çadırların üzerine ve ev çatılarına serilen biberler, Şanlıurfa’nın yakıcı güneşi altında önce terletiliyor. Bu aşama, biberin kendine özgü rengini ve aromasını kazanmasını sağlıyor. Daha sonra kurutulan ve makinalarda öğütülen biberler, uzun ve zahmetli bir sürecin sonunda pul biber haline dönüşerek sofralara ulaşıyor.

Kültürel Bir Miras

Urfa mutfağının ayrılmaz bir parçası olan isot, yöre halkı için yalnızca bir baharat değil, aynı zamanda kuşaktan kuşağa aktarılan kültürel bir miras. Çiğköfte, kebap, çorba, salata ve kahvaltı sofralarında sıklıkla kullanılan isot, Urfa mutfağını taçlandıran en özel lezzetlerden biri olarak biliniyor.

Yörede isotla ilgili farklı inanışlar ve gelenekler de dikkat çekiyor. Bölge halkı, isotun hem şifa kaynağı hem de sofralara bereket getiren bir ürün olduğuna inanıyor.

Ekonomiye Katkı

Her yıl tonlarca isot, Türkiye’nin dört bir yanına ve dünyanın birçok ülkesine ihraç ediliyor. Bu durum, Şanlıurfa ekonomisine büyük katkı sağlarken, binlerce aile için de önemli bir geçim kaynağı oluşturuyor. Özellikle kadınların üretim sürecindeki aktif rolü, hem istihdama hem de aile ekonomisine destek oluyor.

İhracatta önemli bir kalem haline gelen Urfa isotu, son yıllarda markalaşma ve coğrafi işaret çalışmalarıyla da adından söz ettiriyor. Böylece isot, yalnızca bir baharat değil, aynı zamanda Şanlıurfa’nın dünyaya açılan güçlü bir kültür elçisi haline geliyor.

Lezzetin ve Emekle Yoğrulmuş Bir Hikâyenin Adı

Urfa isotu, rengiyle, kokusuyla ve tadıyla sofralara ayrı bir anlam katıyor. Emek yoğun bir süreçle üretilen isot, hem üreticinin alın terini hem de kentin kültürel kimliğini yansıtıyor. Yıllardır aynı yöntemlerle işlenerek sofralara ulaşan isot, bugün de “acının en tatlı hali” olarak hem lezzetiyle hem de hikâyesiyle öne çıkıyor.